- bilezikli
- s.1. 戴手镯的2. 有箍的, 有环的: \bilezikli askı 金属环吊架
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
bilezikli — sf. 1) Bileziği olan 2) Bilezik takmış olan Panjurun gölgesinde beliren altın bilezikli, zayıf bir kadın kolu gördüm. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıkır çıkır — zf. Şıkır şıkır Çıkır çıkır bilezikli kolları / Söyledikçe şirin olur dilleri. Karacaoğlan … Çağatay Osmanlı Sözlük
sari — is. 1) Hint kadınlarına özgü giysi 2) Bu giysinin yapıldığı kumaş Sari denir kumaşa bürünen, ayağı bilezikli ve burunları incili veya mücevherli kadınlar... F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük